werkwijze

Jaren geleden zag ik de film Boyhood.

Een prachtige film over het leven van het jongetje Mason.
Een film die zich afspeelt in de loop der tijd, over een periode van 12 jaar.
Je ziet hoe Mason opgroeit van een 6-jarig jongetje
tot een 18-jarige die het huis verlaat en fotografie gaat studeren.
Het mooie van deze film is dat de regisseur de tijd heeft genomen.
Hij heeft niet zo snel mogelijk een film gemaakt,
maar gewoon gewacht tot de acteurs weer een aantal jaren ouder waren.
Het jongetje van 6 is dus echt hetzelfde jongetje
als de bijna volwassen Mason die op eigen benen staat.

Het kind schemert altijd nog door de volwassene heen.
Een mooi thema waarmee ik verwantschap voel.
Ook het nemen van tijd om dingen te laten groeien en rijpen spreekt me aan.

Ook míjn werk beslaat een hele periode.
Gedurende een periode van dertig jaar na afstuderen van Academie Minerva,
ontstaat er een hele stroom tekeningen.
Al tekenend zet ik beelden die me ontroeren en herinneringen stil,
als een soort ‘filmscenes’ uit mijn geheugen.

Kinderen, katten, afscheid van ouders,
herinneringen aan mijn eigen kindertijd, pubertijd,
de fantasiewereld van toen waarin ik mijn toevlucht zoek…
mensen die me ontroeren door hun verschijning of verhaal,
dingen uit de Kringloop die me raken door hun aandoenlijkheid….
worden allemaal omgezet in tekeningen die mijn beleving van het leven laten zien.

Een docent zei ooit eens tegen me:
“Je moet het gezien hebben”.
Dat gezien kun je ruim opvatten.
Het kan ook een sfeer, gevoel,
geur, ervaring of herinnering zijn.

Deze woorden zijn voor mij een belangrijke leidraad in m’n werk.
Ik probeer intuïtief zo direct en eerlijk mogelijk weer te geven
“wat ik gezien heb”.
Dat vraagt aandacht, concentratie en tijd.

In mijn atelier word ik omringd door een bonte verzameling (in mijn ogen) aandoenlijke dingen, waarmee ik speel en assemblages maak.
Deze aandoenlijke dingen gebruik ik ook als “model” als ik wil tekenen naar waarneming om mijn tekentechniek, kijken en zien levendig te houden.

Ik werk het liefst met (kleur)potlood, grafiet, kneedgum, inkt, houtskool, krijt en soms met olieverf op papier of doek.

Ik ga graag met open vizier verder met mijn reis door het leven
en hoop nog de nodige tijd te krijgen
om m’n verhaal ‘hardop’ in de vorm van tekeningen te vervolgen
en ook al ben ik dan wel ietsje ouder dan Mason uit Boyhood
ik ben nog lang niet ‘uitgekeken’ en  ‘uitverteld’.

Greetje Mulder, 2024.